لباس رابطه جدایی ناپذیری با بدن دارد. به این ترتیب، در طول تاریخ مد مدرن، آمادگی جسمانی همیشه نقش داشته است.
با این حال، در حالی که مد لباس ژیمناستیک دخترانه دامن دار برای فعالیت‌هایی مانند شکار، تنیس، شنا و دوچرخه‌سواری سابقه‌ای طولانی دارد، لباس‌های مخصوص ورزش در داخل خانه همیشه جایی در کمد لباس زنانه نداشت.
بازار بزرگ امروزی برای مد ورزشی واقعاً از زمانی که شوق تناسب اندام در دهه هفتاد شروع شد، وجود داشته است. با این حال، مطمئناً این بدان معنا نیست که زنان قبل از آن ورزش نمی کردند!
برای کشف تکامل مد تمرین از دهه بیست تا هشتاد، همراه با عکس‌های قدیمی، تصاویر و تبلیغات، به خواندن ادامه دهید!
در مقاله‌ای در Vogue در سال 1923، نویسنده ابراز تاسف کرد که در حالی که هر کسی می‌توانست از طریق بالشتک و کرست به چهره یک دختر گیبسون دست یابد.
واقعاً به نظر می‌رسد که جز لاغرها هیچ کس نمی‌تواند وارد شبح مد روز دهه 1920 شود. در واقع، شبح صاف زنان را بسیار بیشتر از مدهای دوره قبل آگاه می کرد.
این منجر به علاقه فزاینده به “کاهش گوشت” از طریق رژیم غذایی محدود و ورزش بدنی می شود. البته، برخی از خرده فروشان داروها و لباس‌های لاستیکی را تبلیغ می‌کردند که ظاهراً بدون رژیم یا سختی منجر به کاهش وزن می‌شد.
مقاله ای در سال 1920 در انواع تمرینات داخل سالن را به تفصیل شرح داد. آنها شامل کارهای خانه، بالا رفتن از پله، رقص، شمشیربازی، ورزش مقاومتی دویدن در محل، و تمرینات ژیمناستیک را شامل می شد.
همان مقاله توصیه می‌کرد: اگر زن هستید، هرگز با کرست یا با بند یا لباس‌های محدودکننده ورزش نکنید.
به نظر می رسد که برای ورزش های کششی و سبک، زنان معمولاً لباس هایی را می پوشیدند که برای اوقات فراغت در نظر گرفته شده بود.
این مقالات شامل تصاویری از زنانی بود که لباس خواب و لباس‌های الهام گرفته از کیمونو به تن داشتند. در سال 1923، مجله مقاله‌ای در مورد ارزش و نیاز ورزش منتشر کرد که در آن به نظر می‌رسد که چهره مصور لباس زیر می‌پوشد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.